18/12/10

Ο Ύμνος της αγάπης





η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, η αγάπη ου περπερεύεται, 
ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, 
ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, 
πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. η αγάπη ουδέποτε εκπίπτει. 

Η αγάπη είναι μακρόθυμη, είναι ευεργετική και ωφέλιμη, η αγάπη δε ζηλεύει, 
η αγάπη δεν ξιπάζεται (= δεν καυχιέται), δεν είναι περήφανη, δεν κάνει ασχήμιες, 
δε ζητεί το συμφέρον της, δεν ερεθίζεται, δε σκέφτεται το κακό για τους άλλους, 
δε χαίρει, όταν βλέπει την αδικία, αλλά συγχαίρει, όταν επικρατεί η αλήθεια. 
Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει.
Η αγάπη ποτέ δεν ξεπέφτει
                                                       
                                                                                               Απόστολος Παύλος   
                                                                                               Α' Κορινθίους κεφ. ιγ' 

10/12/10

ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ....



Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ  δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη, λησμονάτε τη χώρα μου
Αετόμορφα έχει τα ψηλά βουνά στα ηφαίστεια κλήματα σειρά
και τα σπίτια πιο λευκά στου γλαυκού το γειτόνεμα
Τα πικρά μου χέρια με τον κεραυνό τα γυρίζω πίσω απ’ τον καιρό
τους παλιούς μου φίλους καλώ με φοβέρες και μ’ αίματα

Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ και μυρσίνη εσύ δοξαστική
μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου

....ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ!


Μουσική/Στίχοι:Θεοδωράκης Μίκης/Ελύτης Οδυσσέας
 

26/11/10

ΟΛΑ ΤΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ

 
 
 
 Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τ’ άγριο μαλλί σου στην τρικυμία
το ραντεβού μας η ώρα μία
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
τα μαύρα μάτια σου το μαντίλι
την εκκλησούλα με το καντήλι
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι
 
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
με τα μισόλογα τα σβησμένα
τα καραβόπανα τα σχισμένα
Μες στις αφρόσκονες και τα φύκια
όλα τα πήρε τα πήγε πέρα
τους όρκους που έτρεμαν στον αέρα
Όλα τα πήρε το καλοκαίρι
κι εμάς τους δύο χέρι με χέρι

                              Τα Ρω του έρωτα

                                    ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ

 

17/11/10

ΝΑ ΜΕ ΘΥΜΑΣΑΙ




Όταν θα τελειώσει ξαφνικά το καλοκαίρι
όταν θα 'χω φύγει μακριά σε κάποιο αστέρι
τίποτα να μη φοβάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Όταν θα χαθούν οι αγάπες κι οι φιλίες
όταν θα με βλέπεις στις παλιές φωτογραφίες
τις βραδιές που δεν κοιμάσαι να με θυμάσαι
γιατ'ι σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

Όταν θα κοιτάς την άδεια θέση στο τραπέζι
όταν θα ακούσεις το τραγούδι αυτό να παίζει
μη δακρύζεις μη λυπάσαι να με θυμάσαι
γιατί σ' αγαπούσα πιο πολύ κι απ' τη δική μου τη ζωή

    
                                                                                                      ΓΙΩΡΓΟΣ  ΝΤΑΛΑΡΑΣ

9/11/10

Διακοπές στη Στερεά Ελλάδα

Σούνιο


Ο φωτισμένος Παρθενώνας


ο αρχαιολογικός χώρος στους Δελφούς


ο Ηνίοχος στους Δελφούς


Σαλέ στις πλαγιές του Παρνασσού


24/10/10

ΔΙΑΣΗΜΑ ΡΗΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ.


  Η αγάπη είναι η μόνη πυξίδα που μπορεί να σε οδηγήσει στο μεγάλο ταξίδι προς την εσωτερική γαλήνη.   Γκ. Ρίντλς

  Πέστε ότι θέλετε, αλλά καλύτερα είναι να σε έχουν εγκαταλείψει από το να μη σε έχουν αγαπήσει ποτέ.  William Congreve

  Η ανώριμη αγάπη λέει «σ’αγαπώ επειδή σε χρειάζομαι».Η ώριμη αγάπη λέει «σε χρειάζομαι επειδή σ’αγαπώ».  Erich Fromm

  Μια καρδιά που αγαπά είναι η αληθέστερη σοφία.   Κάρολος Ντίκενς
Όπου υπάρχει αγάπη υπάρχει και ζωή.   Ίντιρα Γκάντι

  Ένας δειλός δεν μπορεί να δείξει αγάπη. Αυτό αποτελεί προνόμιο των γενναίων.   Μαχάτμα Γκάντι

  Μάθε να αγαπάς αυτούς που δεν πληγώνουν την αγάπη. Γ. Ρίτσος

 Η αγάπη δεν κατακτά, κατακτείται.   Γκαίτε

  Το μέτρο της αγάπης είναι αγάπη χωρίς μέτρο.  Αυγουστίνος

  Εκείνος που αγαπά δεν έχει ανάγκη να συγκρίνει, όταν η σύγκριση μπαίνει από την πόρτα, ο έρωτας βγαίνει από το παράθυρο.  Γ. Χακί

  Η αγάπη υποφέρει τα πάντα, πιστεύει τα πάντα, εύχεται τα πάντα, αντέχει τα πάντα. Η αγάπη ποτέ δεν τελειώνει. Απόστολος Παύλος

  Απ’τη μια μεριά με σύρει ο έρωτας και από την άλλη η λογική.  Οβίδιος


2/10/10

ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ II




........

Πενθώ τόν ήλιο καί πενθώ τά χρόνια που έρχονται
Χωρίς εμάς καί τραγουδώ τ’άλλα πού πέρασαν
Εάν είναι αλήθεια

Μιλημένα τά σώματα καί οί βάρκες πού έκρουσαν γλυκά
Οί κιθάρες πού αναβόσβησαν κάτω από τα νερά
Τά "πίστεψέ με" και τα "μή"
Μιά στόν αέρα , μιά στή μουσική

***
Έτσι μιλώ γιά σένα καί γιά μένα

Επειδή σ’αγαπώ καί στήν αγάπη ξέρω
Νά μπαίνω σάν Πανσέληνος
Από παντού,γιά τό μικρό τό πόδι σού μές στ’αχανή σεντόνια
Νά μαδάω γιασεμιά --κι έχω τή δύναμη
Αποκοιμισμένη,νά φυσώ νά σέ πηγαίνω
Μές από φεγγαρά περάσματα καί κρυφές τής θάλασσας στοές
Υπνωτισμένα δέντρα μέ αράχνες πού ασημίζουμε 
......... 
                     Οδυσέας Ελύτης
 

29/9/10

ΤΟ ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ I

 ..........

Τό λουλούδι αυτό τής καταιγίδας καί μ’ακούς
Τής αγάπης
Μιά γιά πάντα τό κόψαμε
Καί δέν γίνεται ν’ανθίσει αλλιώς,μ’ακούς
Σ’άλλη γή,σ’άλλο αστέρι,μ’ακούς
Δέν υπάρχει τό χώμα , δέν υπάρχει ο αέρας
Πού αγγίξαμε,ο ίδιος,μ’ακούς

Καί κανείς κηπουρός δέν ευτύχησε σ’άλλους καιρούς

Από τόσον χειμώνα κι από τόσους βοριάδες,μ’ακούς
Νά τινάξει λουλούδι,μόνο εμείς,μ’ακούς
Μές στή μέση τής θάλασσας
Από τό μόνο θέλημα τής αγάπης,μ’ακούς
Ανεβάσαμε ολόκληρο νησί,μ’ακούς
Μέ σπηλιές καί μέ κάβους κι ανθισμένους γκρεμούς
Άκου,άκου
Ποιός μιλεί στά νερά καί ποιός κλαίει -- ακούς;
Είμ’εγώ πού φωνάζω κι είμ’εγώ πού κλαίω,μ’ακούς
Σ’αγαπώ,σ’αγαπώ,μ’ακούς. 

........
Οδυσσέας Ελύτης       

26/9/10

όταν ο χρόνος κυλήσει βλεπεις πιο καθαρά...


Ω ναι! 
Η αγάπη είναι το πιο δυνατό συναίσθημα!
Γιατί άραγε δεν σου έδειξε αυτά που ήθελες?
Μήπως δεν πίστεψες ποτέ σ΄αυτή?
Μήπως δεν την εμπιστεύτηκες για το δικό σου μέλλον?
Μήπως δεν ήσασταν στην ίδια βαθμίδα?
΄Αραγε,της έδωσες ποτέ τη δύναμη να σου εκδηλωθεί και να σου δείξει ολα αυτά που ήθελες?

17/9/10

Τα πουλιά πεθαίνουν τραγουδώντας


Σύμφωνα μ' ένα θρύλο,υπάρχει ένα πουλί που δεν τραγουδάει 
παρά μόνο μια φορά στη ζωή του,πιο γλυκά από οποιοδήποτε πλάσμα της γης.
Από τη στιγμή, που εγκαταλείπει τη φωλιά του,ψάχνει να βρει 
ένα δέντρο με αγκαθωτούς κλώνους, και δεν ξεκουράζεται ούτε στιγμή,πριν το βρει.
Ύστερα,ενώ δεν παύει να τραγουδάει στους άγριους κλώνους,
καρφώνεται στο πιο μακρύ και πιο αιχμηρό αγκάθι.
Και πεθαίνοντας,υψώνεται πάνω από την αγωνία του,σ'ένα τραγούδι,
που ξεπερνά αυτό του κορυδαλλού και του αηδονιού.
Ένα εξαίσιο τραγούδι,που πληρώνεται με τη ζωή.
Ο κόσμος ολόκληρος στέκεται για να το ακούσει κι ο Θεός χαμογελάει στον ουρανό του.
Γιατί δε φθάνει κανείς στο καλύτερο,αν δε νιώσει μεγάλο πόνο.
Αυτό τουλάχιστον λέει ο θρύλος.

***

Το πουλί με το αγκάθι στο στήθος του ακολουθεί έναν απαράβατο νόμο,δεν ξέρει τι είναι αυτό
 που το αναγκάζει να καρφωθεί και να πεθάνει τραγουδώντας.
 Τη στιγμή που το τρυπάει το αγκάθι δεν έχει επίγνωση του επερχόμενου θανάτου,
αλλά τραγουδάει,και τραγουδάει,
μέχρι που δεν του απομένει πια ζωή για να βγάλει ούτε μια νότα.
Αλλά εμείς,όταν μπήγουμε τα αγκάθια στο στήθος μας,ξέρουμε τι κάνουμε.
Καταλαβαίνουμε.
Και παρ' όλα αυτά,το κάνουμε.

12/8/10

.

15/7/10

Η ΦΛΕΓΟΜΕΝΗ ΒΑΤΟΣ ΤΟΥ ΟΡΟΥΣ ΣΙΝΑ



Αυτή η πέτρα βρέθηκε στο όρος Σινά.
"Η Φλεγόμενη Βάτος" όπως την ονομάζουν οι μοναχοί.

...

Πρόκειται για πέτρωμα από τις διακλάσεις(ρωγμές) 
του οποίου πέρασε το νερό και άφησε οξείδια του σιδήρου.


25/6/10

...

Το πιο αγνό συναίσθημα
απ'όλα είν' η αγάπη,
κανείς ποτέ δε σκέφτηκε
με δόλο πως να πράξει.


όταν πληγώσεις μια καρδιά
πρέπει να ξέρεις κάτι,
 λιγότερο θα πόναγε
μαχαίρι να τση βάλεις.


κάποτε βρισκόμουνα σε μια παρέα,όταν ένας συμφοιτητής μου μου λέει πες μας μια μαντινάδα.τους λέω δεν μπορώ γιατι ο κρητικός φτιάχνει μαντιναδα όταν είναι πολύ χαρούμενος ή πολύ θλιμμένος... 




16/6/10

Η ΜΑΡΙΝΑ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ – ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ



 

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη

– Μα που γύριζες
Ολημερίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Αετοφόρος άνεμος γύμνωσε τους λόφους
Γύμνωσε την επιθυμία σου ως το κόκαλο
Κι οι κόρες των ματιών σου πήρανε τη σκυτάλη της Χίμαιρας
Ριγώνοντας μ’ αφρό τη θύμηση!
Που είναι η γνώριμη ανηφοριά του μικρού Σεπτεμβρίου
Στο κοκκινόχωμα όπου έπαιζες θωρώντας προς τα κάτω
Τους βαθιούς κυαμώνες των άλλων κοριτσιών
Τις γωνιές όπου οι φίλες σου άφηναν αγκαλιές τα δυοσμαρίνια

- Μα που γύριζες
Ολονυχτίς τη σκληρή ρέμβη της πέτρας και της θάλασσας
Σού ‘λεγα να μετράς μέσ’ στο γδυτό νερό τις φωτεινές του μέρες
Ανάσκελη να χαίρεσαι την αυγή των πραγμάτων
Η πάλι να γυρνάς κίτρινους κάμπους
Μ’ ένα τριφύλλι φως στο στήθος σου ηρωίδα ιάμβου.

Έχεις μια γεύση τρικυμίας στα χείλη
Κι ένα φόρεμα κόκκινο σαν το αίμα
Βαθιά μέσ’ στο χρυσάφι του καλοκαιριού
Και τ’ άρωμα των γυακίνθων 

– Μα που γύριζες

Κατεβαίνοντας προς τους γιαλούς τους κόλπους με τα βότσαλα
Ήταν εκεί ένα κρύο αρμυρό θαλασσόχορτο
Μα πιο βαθιά ένα ανθρώπινο αίσθημα που μάτωνε
Κι άνοιγες μ’ έκπληξη τα χέρια σου λέγοντας τ’ όνομα του
Ανεβαίνοντας ανάλαφρα ως τη διαύγεια των βυθών
Όπου σελάγιζε ο δικός σου ο αστερίας.

Άκουσε, ο λόγος είναι των στερνών η φρόνηση
Κι ο χρόνος γλύπτης των ανθρώπων παράφορος
Κι ο ήλιος στέκεται από πάνω του θηρίο ελπίδας
Κι εσύ πιο κοντά του σφίγγεις έναν έρωτα
Έχοντας μια πικρή γεύση τρικυμίας στα χείλη.

Δεν είναι για να λογαριάζεις γαλανή ως το κόκαλο άλλο καλοκαίρι
Για ν’ αλλάξουνε ρέμα τα ποτάμια
Και να σε πάνε πίσω στη μητέρα τους,
Για να ξαναφιλήσεις άλλες κερασιές
Ή για να πας καβάλα στο μαΐστρο

Στυλωμένη στους βράχους δίχως χτες και αύριο,
Στους κινδύνους των βράχων με τη χτενισιά της θύελλας
 

Θ’ αποχαιρετήσεις το αίνιγμά σου.

 

 

9/5/10

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗ ΜΑΜΑ ΜΟΥ





 Αγαπημένη μου μανούλα,

     Πρώτα απ’ όλα θέλω να σου πω ένα

 μεγάλο «ευχαριστώ» για όλα αυτά τα χρόνια 

που είσαι στο πλευρό μου. Γελάς με τις χαρές

μου και στεναχωριέσαι με τις λύπες μου. Από 

μικρή ηλικία μου έμαθες να ξεχωρίζω, το δίκαιο

από το άδικο, το ηθικό από το ανήθικο, το 

καλό από το κακό, το σωστό από το λάθος,

το πρέπον από το άπρεπο.

       Επιδεικνύεις θάρρος στις δύσκολες στιγμές

μου, αντιμετωπί-ζεις με υπομονή και επιμονή 

τα προβλήματά μου, βλέπεις τη ζωή με 

αισιοδοξία και αγωνιστικότητα και δείχνεις

σθένος και αντοχή στις αρρώστιές μου.

       Είσαι ο βράχος μου. Είσαι ο άνθρωπος,

πίσω από τον οποίο θα κρυφτώ, όταν ,

ξεσπάσει τρικυμία. Είσαι το στήριγμά μου,
από το οποίο θα κρατηθώ, όταν νιώσω μια 

δυσκολία. Είσαι ένα κομμάτι της ζωής μου.

Τέλος, θέλω να σου πω ένα μεγάλο  
«σ'αγαπώ»

                   Χρόνια πολλά μανουλα μου!!

17/4/10

ΑΔΕΛΦΟΥΛΑ ΜΟΥ....



....θέλω να ξέρεις ότι κι εσύ μου λείπεις


αφιερωμένο στην αδελφούλα μου που σήμερα μου είπε ότι της λείπω πολυ!!!


        

24/3/10

ΘΑ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ...


...αλήθεια σου λέω!

22/3/10

ΖΩ ΓΙΑ ΝΑ Σ'ΑΓΑΠΩ


Zω για να σ'αγαπώ πολύ
γλυκό της νιότης μου πουλί

Το ξέρω ζεις για να μ'αγαπάς κι εσύ,
γλυκό της δίψας μου κρασί.

Μην αφήνεις το χέρι μου
καλοκαίρι μου, χρυσαστέρι μου
με το χάδι σου φίλα με
ξαναφίλα με(3χ)

Ζω...
Μην...

Δες, στη ματιά μου δες ξανά
_______________

Στο λέω ζω....

Γιάννης Πουλόπουλος

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ



Υπήρξε ποτέ κανείς
που να μη συμφώνησε με την ομορφιά
της αγάπης?


21/3/10

ΑΝΟΙΞΗ

καλή άνοιξη!!

19/3/10

Η ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ...



Κάποτε ήταν μία κοπέλα τυφλή.Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή. Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της. Αυτός ήταν πάντα εκεί γι’ αυτήν.Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν! Μία μέρα βρέθηκε κάποιος που της δώρισε δυο μάτια και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε. Είδε και τον αγαπημένο της. Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά : «τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;» Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό,αρνήθηκε να τον παντρευτεί.Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο αργότερα της έστειλε ένα γράμμα. "Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου!"

18/3/10

Αχ...

...έρωτα που τις καρδιές πληγώνεις...
Ομως, όπως τις πληγώνεις, 
έτσι μπορείς να το αντιστρέψεις!!!

15/3/10

Ο ΧΡΟΝΟΣ....


Βλέπω τους δείχτες του ρολογιού να γυρίζουν, συνέχεια.Ο χρόνος περνά...
...περνά χωρίς όμως να παίρνει τα όνειρα μου μαζί του...
Συχνά σκέφτομαι πόσα λάθη έκανα μαζί σου,ούτε αυτά παίρνει ο χρόνος.
Αραγε, θα μπορούσαν να σβηστούν καποια στιγμή?
Θα μπορούσα να σου δείξω την αγάπη μου?
Θα μπορούσες να με συγχωρήσεις που άφησα τόσο χρόνο να πάει χαμενος?

14/3/10

ΦΥΛΑΚΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ

Όταν θα νιώθεις μοναξιά όταν το σπίτι θα 'ναι άδειο
 Θα 'χεις εμένα συντροφιά και θα σου δίνω εγώ κουράγιο

Όταν μαυρίζει ο ουρανός όταν παγώνει η αγκαλιά σου
Κι όταν σε πνίγει ένας λυγμός εγώ θα έρχομαι κοντά σου

Μονάχα εσύ να 'σαι καλά μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
Μπορεί να ζούμε χωριστά μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι αγόρι μου καλά και όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
Θα είμαι κάπου εκεί κοντά ο φύλακας ο άγγελος σου

Αν σου ραγίζει τη καρδιά κι αν μόνη θέλει να σ' αφήσει
Πες του πως κάποιος μια φορά αληθινά σ' είχε αγαπήσει

Μονάχα εσύ να 'σαι καλά μη δω στα μάτια σου ούτε δάκρυ
Μπορεί να ζούμε χωριστά μα τότε ζήσαμε μια αγάπη
Να 'σαι αγόρι μου καλά, και όταν ζητάς τον άνθρωπό σου
Θα είμαι  κάπου εκεί κοντά ο φύλακας ο άγγελος σου!


http://www.youtube.com/watch?v=eojxssdyNVg